Finland heeft het begrepen, om meerdere redenen. Een van die redenen is dat het Finse kabinet grotendeels bestaat uit frisse jonge vrouwen, terwijl ons kabinet aandoet als de cast van ‘Het leven van Hendrik Groen’. Qua emancipatie van vrouwen een mooi voorbeeld van hoe het ook kan en symptomatisch voor de situatie dat de alleenheerschappij van de man verkeken is. De geschiedenis van de emancipatie van de vrouw in ogenschouw nemend, kan het inderdaad geen kwaad om de boel een beetje gelijktrekken. Geheid inspirerend dus voor jongeren in Finland en ver daarbuiten.

Wat de regering van Finland zo goed begrepen heeft, is dat gelijkheid begint aan de basis en niet aan de top van de piramide. Het heeft weinig zin om quota te stellen voor de top van bedrijven, wanneer de ongelijkheid optreedt ver voordat vrouwen die top bereikt hebben. Om die reden heeft Finland nu besloten het partnerverlof gelijk te trekken aan het zwangerschapsverlof. Bijna zeven maanden. Even ter vergelijking: de Nederlandse overheid klopte zichzelf onlangs nog op de borst toen ze van twee dagen verlof naar – jawel – een hele week gingen. Een karige verbetering.

Ruim ouderschapsverlof is belangrijk

Dat terwijl een ruim ouderschapsverlof zo ontzettend belangrijk is. Niet alleen vanwege meer gelijke kansen voor diegenen die onze kinderen op de wereld zetten. Dat verlof is noodzakelijk, omdat een partner thuis hard nodig is om voor moeder en kind te kunnen zorgen. Daarbij biedt het partners de mogelijkheid vanaf het begin af aan al een betere band met hun verse spruit aan te kunnen gaan, met alle voordelen van dien. Ook kan het een hoop stress voorkomen. Dat is een groot voordeel, want onderzoek laat zien dat hoge fysiologische stressniveaus een negatief effect kunnen hebben op de kwaliteit van opvoeden. Het krijgen van een kind, mocht je dat nog niet weten, is op zichzelf al een stressvolle ervaring. Door ouders meer ruimte te geven deze periode soepel door te komen, kan dus leed bespaard worden en zal de ervaring er ook nog eens leuker op worden.

'Goedbedoelde' maatregel

Het lijkt daarom ook mooi dat er vanaf 1 juli 2020 nog vijf weken bijkomen voor het partnerverlof. ‘Lijkt’, omdat over die vijf weken maar 70% van het loon betaald wordt. Dat zal erop neer komen dat het enkel weggelegd is voor de mensen die 30% salaris kunnen missen. Alleen mensen met genoeg inkomen gunnen we blijkbaar een relaxte start met hun kindje. Terwijl het juist de mensen met de lage inkomens zijn die waarschijnlijk al genoeg aan hun hoofd hebben. De regeling benadeelt dus diegenen die wat verlichting het hardste nodig hebben. Zo is het mogelijk dat deze goedbedoelde maatregel, die verschillen tussen mannen en vrouwen tegen moet gaan, sociaaleconomische verschillen tussen de meer- en minderbedeelde juist kan vergroten. Dat kan niet de bedoeling zijn.

Laten we het voorbeeld van Finland volgen en een riant verlof voor de partner standaard maken. Nog een motief voor Finland om de regeling in te voeren, is dat het mogelijk de dalende trend van het geboortecijfer in Finland kan doen kenteren. Het geboortecijfer opkrikken is iets wat sommige Nederlandse rechts georiënteerde partijen als muziek in de oren zou moeten klinken. Zelfs die partijen die seksegelijkheid wellicht wat minder in hoog in het vaandel hebben, en de vrouw het liefste weer achter het aanrecht hebben staan, zouden vanwege dit argument toch voor een fijne start voor iedereen moeten zijn. Waar wachten we nog op?