Indien een verhuizing wordt bepaald door de overheid, bijvoorbeeld omdat een gezin naar Nederland is gevlucht en er wordt voorzien in een andere woon- of verblijfplaats, kunnen de rechten van het kind in het gedrang komen. In hoeverre wordt met een beslissing om een gezin te laten verhuizen rekening gehouden met het belang van de kinderen? Of voeren andere argumenten de boventoon en raken de belangen van het kind ondergesneeuwd? En wat kan de school betekenen voor de kinderen? Deze vragen dringen zich op in het volgende verhaal.

Twee nieuwe kinderen

Een basisschool in het midden van het land. Er worden twee nieuwe kinderen aangemeld aan het begin van het nieuwe schooljaar. Het gezin is pas in de buurt komen wonen. De vader heeft een mogelijkheid gekregen om te werken, waardoor het gezin moest verhuizen van een van de zuidelijke provincies naar deze. Ze hebben een kleine huurwoning toegewezen gekregen van de gemeente. Het gezin is gevlucht uit het buitenland en is enige tijd geleden in Nederland terechtgekomen. De ouders beheersen de Nederlandse taal niet goed en krijgen extra begeleiding.

De kinderen lijken snel hun draai te vinden en ontmoeten nieuwe vriendjes en vriendinnetjes. Hun moeder helpt mee met het overblijven, ook om de taal te leren. Zowel de kinderen als de moeder zijn zichtbaar blij met hun nieuwe leefomgeving en met de school. De directeur van de school ziet al snel twee huppelende kinderen in de school. Met de Nederlandse taal hebben de kinderen duidelijk geen minder moeite. ‘Hallo mevrouw’, klinkt het al snel iedere ochtend.

Een brief van de gemeente

Een half jaar later ontvangt het gezin een brief van de gemeente. Wat blijkt? Ze moeten verhuizen naar een andere wijk. De ouders zijn in de war, want dit overvalt hen. Kennelijk was de nieuwe huurwoning tijdelijk en wordt nu van het gezin verwacht dat ze verhuizen. Voor de kinderen betekent dit dat ze van school moeten veranderen. Het is voor de ouders niet mogelijk om de kinderen steeds naar de huidige school te brengen en weer op te halen.

Weer verhuizen, weer een nieuwe school, weer een andere juf, weer wennen. De moeder is ten einde raad en gaat met de brief naar de directeur. Zij besluit een brief te schrijven naar de gemeente. ‘Het is in het belang van de kinderen om op deze school te blijven’, stelt ze. ‘Kan er geen oplossing worden gevonden?’. Dit lijkt effect te hebben. Een week later staat moeder stralend in de hal van de school met een brief. Ze mogen blijven wonen in deze wijk. De directeur haalt opgelucht adem en aait de kinderen over hun bol. Gelukt. Dit keer wel.